Niek zyje Knut!

Niek zyje Knut! Choćby i sto roków! A nawet sto pięćziesiąt! Niek zyje, i zyje, i zyje! Na złość Niemieckiej Federacji na rzec Ochrony Zwierząt, ftóro fciała, coby nie zył. Zakładom, ze o misiu Knucie syćka goście mojej budy słyseli, tym bardziej, ze o jego losak NieLachecek pisoł nom tutok na bieząco. No, ale moze zdarzyć sie tak, ze kasi w XXXI wieku archeolodzy wykopiom serwer Polityki, odcytajom ten mój wpis i nie barzo bedom wiedzieli, fto to taki ten Knut, bo syćkie inkse historycne dokumenty na jego temat zaginom. A zatem na uzytek XXXI-wiecnyk archeologów wyjaśniom, ze Knut to jeden z dwók polarnyk niedźwiadków, ftóre na pocątku XXI wieku narodziły sie w berlińskim zoo. Niestety matka nie wiedzieć cemu odrzuciła swoje maleństwa. Jedno z nik od rozu pomorło. Niedźwiedzica zreśtom tyz długo nie pozyła – moze więc dlotego nie zajęła sie potomstwem, bo swoim niedźwiedzim instynktem przecuwała, ze i tak go nie wychowo? No i zostoł sie jeden osierocony miś, ftóry właśnie Knutem nazwany zostoł. Pracownicy zoo piknie wzięli sie do roboty: zaopiekowali sie bidokiem, zacęli karmić go z butelki ze smockiem i dzięki ik wysiłkom wiadomo juz, ze ta maluśko bioło puchato kulka bedzie zyła i mo pikne sanse wyrosnąć na wielkiego siumnego biołego niedźwiedzia (choć nie wiem, cy wiecie, ze tak naprowde niedźwiedź polarny mo futro nie biołe, ino przeźrocyste). Kie Niemiecko Federacja na rzec Ochrony Zwierząt dowiedziała sie o tym, jak sie nie wściekła. Skandal! – wrzasnęła – Fto to słysoł, coby cłek wychowywoł dzikie zwierze! To niezgodne z naturom! Niedźwiadek zostoł porzucony? Trudno. Musi umreć. Uśpijcie go wartko! Niek ta chodząco profanacja praw natury cym prędzej przestonie piknom nasom planete kalać!

Na mój dusiu! Wyglądo na to, ze Niemiecko Federacja na rzec Ochrony Zwierząt tak samo miłuje zwierzęta, jak u nos pewne rzekomo katolickie radio miłuje bliźniego. Na scynście zanim ta Federacja zacęła rozlepiać listy gońce wyznacając nagrode za WYŁĄCNIE MARTWEGO Knuta, opinia publicno w całyk Niemcek piknie sie za niedźwiadkiem ujęła, narobiono telo wrzawy, ze miś stoł sie sławny nie ino w Bundesrepublice, ale tyz poza jej granicami, no i zoo na scynście posłuchało opinii publicnej, nie Federacji i juz wiadomo, ze małemu Knucickowi kłacek z łebka nie spodnie.
Ciekawe co wy myślicie o opiece cłowieka na dzikimi zwierzętami? Jo byk barzo fcioł, coby wiele dzikik zwierząt dzikimi pozostało, bo tak jest piknie i ślus. Ale jeśli od casu do casu ftoś kapecke dzikiej przyrody oswoi, tak ino kapecke – to jo jestem za. I zaroz wyjaśnie cemu.
Kielo roków istnieje ta Niemiecko Federacja na rzec Ochrony Zwierząt? Nimom pojęcia. Moze kilka? Moze kilkanaście? Kilkadziesiąt co najwyzej Kieby zaś istniała juz wiele tysięcy roków temu, to jej działalność mogłaby mieć na dzieje świata jesce więksy wpływ niz długość nosa u poni Kleopatry.
No bo wyobraźmy se, ze jest rok mniej więcej dziesięć tysięcy siódmy przed narodzeniem Poniezusa. Przez prehistorycnom pusce idzie se prehistorycny chłop. Jest zły jak machajrodont, bo wybroł sie na polowanie na mamuta i wraco z pustymi rękami. Mamut biegoł to tu, to tam, ale nijak nie fcioł pobiec ku piknie wyryktowanej pułapce. A w jaskini głodno prehistorycno baba z głodnymi prehistorycnymi dziećmi ceko. I co im syćkim teroz pedzieć? Ze majom nadwage i powinni zrzucić pare kilo? Nagle … prehistorycny chłop poziro – po ściezce błąko sie bez celu jakiś sceniak dzikiego psa. Mo najwyzej kilka tyźni. Co sie z jego matkom stało? Nie wiadomo. W kozdym rozie nimo jej i nic nie wskazuje na to, coby sie nolazła.
– Mom pomysł! – woło prehistorycny chłop. – Wezme tego sceniaka, piknie wychowom, a jak bedzie duzym psem, to nauce go zaganiać mamuty do pułapek. Jak bedzie je dobrze zaganioł, to nie ino rodzine wyzywie, ale jesce wynajme od wodza plemienia okazałom jaskinie i otworze w niej sklep mięsny. A mojej babie wyryktuje z mamucik kości pikne wisiorki, a dzieciakom – pikne zabawki.
Jakosi tak właśnie zacęła sie trwająco jaz do dzisiok historia ludzko-psiej współpracy. Ale wyobrazocie se, co by w tym momencie nastąpiło, kieby juz wte istniała Niemiecko Federacja na rzec Ochrony Zwierząt? Zaroz wyskocyłaby zza świezo utworzonej przez lodowiec moreny i zawołałaby:
– Stój, sietnioku! Nimos prawa przygarniać dzikiego zwierzęcia! To niezgodne z naturom! Jedyne, co ci wolno ze sceniakiem zrobić, to prasnąć go macugom w łeb – wte praw natury nie pogwałcis.
Co by na to pedzioł prehistorycny chłop? Kieby był mędrolem, warknąłby ino: „A pocałujcie mnie w mojom prehistorycnom rzyć!”, ale kieby był głuptokiem, to tak zacąłby godać: „Ah! Ostomiło Federacjo, mos całkowitom słusność. Składom samokrytyke i przeprasom, ze ośmieliłek sie pomyśleć o oswajaniu psa. To juz sie nigdy więcej nie powtórzy.” No i by pieska nie oswoił. I nie byłoby potem ani psów myśliwskik, ani obronnyk, ani strózującyk, ani – co gorso – pasterskik! I co jo byk robił, kiebyk zatrudnienia jako pies pasterski nie nolozł? Nie miołbyk ani fajnego bacy, ani fajnej gaździny, pocęstunku od turystów byk nie wyłudzoł, bo byłbyk zbyt dziki, coby ku nim podchodzić, nie miołbyk własnego bloga, a jak bloga byk nie mioł, to z całom masom sympatycnyk ludzi i zwierząt byk sie przez internet nie zaprzyjaźnił. Krucafuks! Zupełnie by mi sie to nie podobało. Ale tak samo nie podobałoby mi sie, kieby w prehistorycnyk casak nie oswojono paru inksyk zwierząt. Bo kieby nie oswojono koni – nie byłoby łesternów, kieby nie oswojono kur – nie byłoby pisanek na Wielkanoc, kieby nie oswojono krów – mój przyjaciel cłek nie mógłby pić mleka, coby być wielki. A kieby nie oswojono owiec, nie byłoby oscypka. I bundza tyz by nie było … O, krucafuks! Ani oscypka, ani bundza? No, tego juz byk Niemieckiej Federacji na rzec Ochrony Zwierząt nie darowoł! Hau!

P.S. W najblizsym casie dwa budowe święta momy: w sobote – urodziny Profesorecka, w niedziele – urodziny Smoka Wawelskiego. Syćkiego najpikniejsego obu solenizantom! 🙂 🙂