Jesce jeden pikny river

14 października 2009
Owczarek

Takeście, ostomili, zakwolali jakisi cas temu poniom Fannie Flagg, ze postanowiłek przecytać jesce jednom jej ksiązke. No i zaroz po powrocie z moim bacom z holi tak właśnie zrobiłek. Ale znowu nie były to Smażone zielone pomidory. Cosi mi sie widzi, ze jo przecytom syćkie ksiązki tej siumnej pisarki, ba te pomidorowom – dopiero na końcu. Cemu? A bo skoro widziołek film, to mniej więcej wiem, o cym jest ksiązka. A o cym som pozostałe – tego nie wiem, a fciołbyk sie dowiedzieć.

Jaki jest tytuł tego, co przecytołek? Juz godom: Boże Narodzenie w Lost River. Hamerykanie to majom chyba scynście do utworów z riverami w tytule. No bo był taki pikny western River of No Return z poniom Marilyn Monroe. Był inksy pikny western Red River z ponem Johnem Waynem. Była pikno ksiązka zbocowanego tyz w poprzednim wpisie pona Marka Twaina Life on the Mississippi, ka słówko „river” wprowdzie nie pado, ale wiadomo przecie, ze Missisipi tyz jest riverem. I to jakim wielkim! No a teroz juz wiem, ze powieść Boże Narodzenie w Lost River tyz jest pikno. A najpikniejso to ona chyba bedzie dlo Pona Pietra i jego blogowiców, bo na samiućkim końcu jest tamok taki dodatek, ftóry powinien ik zainteresować. Tak więc tym, co te powieść bedom cytali, mozno zycyć nie ino miłej lektury, ale tyz smacnego.

Ksiązka zacyno sie tak, ze jest se taki pon, co to nazywo sie Oswald T. Campbell. Zyje w Chicago, mo 52 roki, a kozdy z tyk 52 roków jego zywobycia był do rzyci. I nagle w pewien ponury listopadowy dzień słysy on od pona doktora wiadomość, ftóro jest juz do rzyci zupełnie: bidny pon Campbell mo rozedme płuc! I to juz tak straśnie zaawansowanom, ze bidok racej nie dozyje najblizsej Gwiazdki! No chyba ze wyprowadzi sie kasik na południe, w jakisi ciepły klimat. Wte pozyje kapecke dłuzej. Ale tylko kapecke. Cóz… Pon Campbell uznoje, ze lepso kapecka niz nic. Przenosi sie na południe Stanów, ale nie na zodnom Floryde – bo tamok jest dlo niego za drogo. Przenosi sie do miastecka Lost River, co to lezy se w mało znanym, ale barzo piknym zakątku stanu Alabama. I kogo w tym miastecku spotyko? Na mój dusiu! Samyk dziwaków! Normalnego cłeka nimo tamok chyba ani jednego! Ba od rozu dodać trza, ze to som takie dziwaki, ftóryk nie sposób nie lubić: sympatycni, ucynni, pracowici, a ze ciągle ryktujom cosi salonego, to ino przydoje im uroku. Co wyniknie ze spotkania pona Campbella z takimi ludźmi? I jak w ogóle zakońcy sie opowiedziano przez poniom Flagg historia? Fto cytoł, ten wie, fto nie cytoł, ten sie dowie, kie przecyto. Ba zanim przecyto, to w trakcie lektury bedzie musioł co kwila sięgać po jakiesi środki na obolałe mięśnie brzucha. Bo niestety ksiązki poni Flagg som dlo brzuchów barzo bolesne – z powodu śmiechu, jaki wywołujom. No ale obyśmy syćka ino na takie bóle cierpieli.

Lost River i Chicago to nie jedyne nazwy geograficne, na jakie mozno w tej powieści natrafić. Som i inkse: Chattanooga,* Mobile,** Atlanta***… I dlo mnie to barzo dobrze, ze som! Bo jak do tej pory to one kojarzyły mi sie głównie ze smutnymi wydarzeniami krwawej wojny secesyjnej. Pod Chattanoogom w 1863 rocku była straśliwo bitwa, ka zginęło ponad 1000 żołnirzy unijnyk i konfederackik. W Mobile wydarzyło sie inkse niescynście – wybuchł tamok magazyn prochu. Zginęło 300 osób i spłonęło wiele okolicnyk domów. Było to wprowdzie juz kilka tyźni po zakońceniu wojny, ale co by nie godać – to właśnie na jej potrzeby telo prochu tamok trzymano. No a jako bida spotkała w casie wojny secesyjnej Atlante, to juz kozdy miłośnik Przeminęło z wiatrem doskonale wie. Ale teroz to te trzy miasta nie bedom mi sie kojarzyly ino z niescynśliwymi wydarzeniami. Teroz na dźwięk ik nazw bede zbocowoł wesołom ksiązke poni Flagg.

Tak w ogóle, ostomili, to nie wiem jak wy, ale mi ta sympatycnie zwariowano społecność Lost River tak barzo sie podobo, ze nie miołbyk nic przeciwko temu, coby cały świat sie tym wariactwem zaraził. Godajom, ze dobrze by było, kieby syćka ludzie byli dlo siebie mili. To prowda. Dobrze by było. Ale cy nie byłoby zarozem nudno? Jaz za cukierkowo? Natomiast kieby syćka ludzie byli jednoceśnie mili i tak zwariowani jako lostrivercycy – oooo! – to wte na pewno na nude nie sposób by było narzekać! Tak ze kie słyse, jak tym i owym – na przykład kandydatkom do tytułu miss świata – marzy sie, coby na świecie zapanowoł pokój, to jo nie godom: nie. Ba dlo mnie istnieje mozliwość jesce pikniejso – coby na świecie zapanowało jedno wielkie Lost River. Lost River dlo kozdego! Hau!

P.S. Nowy gość do Owcarkówki zajrzoł – Tsubakecka. A ze na polu straśnie teroz zimno, to niek posiedzi se między nomi i piknie ogrzeje. Powitać nowego gościa! 😀

* F. Flagg, Boże Narodzenie w Lost River, przeł. M. Hesko-Kołodzińska, Kraków 2008, s. 44, 119, 183.
** Ibidem, s. 23, 44, 47, 59, 73-74, 87, 113, 127.
*** Ibidem, s. 153, 155, 165, 177, 180, 182, 183, 185, 187, 189, 208.