Smrek neostradek

23 marca 2007
Owczarek

– Matka! – zawołoł mój baca, kie przy komputrze siedzioł. – Neostrada zawiesiła mi komputer!
– Znowu? – spytała gaździna.
– Ano znowu – odpowiedzioł baca, a do tej odpowiedzi dorzucił pare takik przekleństw, ze jo ik tutok nie powtórze, bo i wom sie komputry zawiesom. A jeśli i tak sie zawiesom, to bedzie znacyło, ze siła tyk przekleństw była tak wielko, ze nawet przemilcenie nie pomogło.
Fcecie wiedzieć, kie baca tak zawołoł? Wcora. I przedwcora tyz. I trzy dni temu. I całkiem mozliwe, ze dzisiok tyz zawoło, jeśli bedzie fcioł se do internetu zajrzeć.
Bo tak juz z tom Neostradom na nasym komputrze jest. Chodzi, chodzi, a potem nagle pyk! … i chodzić przestoje. Coby ino przestawała chodzić, byłoby jesce pół bidy. Ale przy okazji – kurcafuks! – nas komputer zawieso sie tak, ze nijak po ludzku ani po psiemu wyłącyć go nie mozno, nawet na kontrol-alt-dilit. No i nimo inksego wyjścia jak brutalnie odłącyć urządzenie od prądu, a jak wiadomo, komputry straśnie tego nie lubiom.
Najpierw myślołek, ze tylko w nasej chałupie Neostrada takie śpasy robi. Ale z róznyk internetowyk komentorzy, w tym z tyk, ftóreście pare dni temu pod moim blogiem pisali, wychodzi, ze nie tylko. Cy ftoś mo na to jakomsi rade? Jo mom, ino nie wiem, cy dobrom. To sie dopiero za jakiś cas okaze. Otóz w lesie niedaleko nasej wsi lezy se taki smrek. Uskło mu sie jakiś cas temu, a roz silniejsy wiater powioł i drzewo przewrócił. Okrzciłek smreka imieniem – Neostradek. A co! Jest dąb Bartek, dąb Chrobry, jesion Bogumił, jawor Mnich, kiesik w dalekim Paryzu był kastanowiec

Kraków, to cemu smreka o imieniu Neostradek miałoby nie być?

No i kielo rozy Neostrade na nasym komputrze diasi bierom, jo pędze ku temu smrekowi i gryze go ze sakramenckom złościom. Tak go gryze, ze jeśli przypadkiem jakiś cłek w poblizu sie nojdzie, to myśli, ze mom wścieklizne i od rozu odkrywo w sobie talenty sprinterskie. A ze Neostrada zawieso nom komputer cęsto, to jo tyz cęsto tego smreka gryze. I wiecie jaki on juz poharatany jest? Kory juz nimo na nim ani śladu, po gałęziak zostały ino załosne kikuty, a pień od korzeni jaz do wierchu tak jest podziurawiony moimi zębami, ze jakiś dendrolog mógłby pomyśleć, ze oto odkrył zupełnie nowy gatunek smreka – smrek wielodziurkowy.
Neostradkowi jest syćko jedno, bo – jako pedziołek – i tak lezy usknięty. Muse za to pedzieć, ze las dookoła zrobił sie całokowicie wolny od korników, bo syćkie okolicne korniki popełniły zbiorowe samobójstwo nie mogąc znieść myśli, ze ftoś tutok umie dziurawić
drzewo lepiej niz one. A co jo z tego gryzienia mom? Na rozie nic. Ale fto wie? Moze kiesik jakiś przedstawiciel TePsy usłysy o tym smreku i o mnie? I moze przyjedzie pod Turbacz, posuko Neostradka, a jak nojdzie i uwidzi, to takie ciarki mu z tyłu przejdom, ze potem bedzie se musioł plecy Ketopromem nasmarować? A jak juz nasmaruje, to zrobi smrekowi pare zdjęć w celak dokumentacyjnyk, zawiezie je do Warsiawy i pokaze Zarządowi TePsy. A cłonkom Zarządu TePsy włosy na głowak stanom na bacność, płacki z ik ocu jako Siklawica trysnom, bladzi sie stanom jako Śmierztecka po nieprzespanej nocy i zawołajom:
– O, Jezusicku! Smrek, co dostoł imie od nasej piknej usługi, taki skatowany, taki  zmaltretowany, taki zniscony! I to syćko dlotego, ze w pewnej chałupie Neostrada komputer zawieso! Toć jak tak dalej pódzie, za pare miesięcy ze smrecka drzazgi ino zostanom! Co robić? Co robić?

Potem siednom i zacnom ukwalować na sposób, co to z hamerykańska nazywo sie burza mózgów. I wreście  powiedzom:
– Juz wiemy, co robić! Wyryktujemy nasom Neostrade na nowo! Poprawimy tak, coby na KOZDYM komputrze piknie działała, choćby to był lampowy Colossus z 1943 roku! Jak to zrobimy – tego jesce nie wiemy. Ale bedziemy myśleć, myśleć i myśleć, jaz coś wymyślimy. W ten sposób ocalimy Neostradka!

Tak to se mnie więcej wyobrazom. A cy tak rzecywiście bedzie? Zobacymy. Ale nawet jeśli nie – bede mioł świadomość, ze przynajmniej próbowołek coś tutok poradzić. Hau!