O dwók takik, co przedstawiali sie nie tak jak trza

Jakisi cas temu, jesce przed Wielkanocom, godołek wom o biografii księdza Twardowskiego, co to poni Grzebałkowska jom napisała. Ba nie pedziołek wte o jednej ciekawej rzecy, ftórej sie stamtela dowiedziołek. Mianowicie o tym, ze ksiądz Twardowski jako poeta miewoł kłopoty z cenzurom. I wcale nie o państwowej cenzurze tutok godom, ino o… kościelnej. Bajako. Co takiego „niecenzuralnego” było w jego wiersak? Ano na przykład słowa: „jako grzesznik klękam”. Były one niestosowne, bo… ksiądz nie powinien demonstracyjnie przedstawiać się jako grzesznik.* I ślus. Później na scynście słowa te przywrócono,** ale fakt pozostoje faktem – komusi sie nie spodobało, ze ksiądz tak godo.

Hmm… Ksiądz nie powinien przedstawiać sie jako grzysnik? Cóz, właśnie momy święto jednego z pierwsyk księdzów w historii krześcijaństwa – Świętego Pietra. Cy ten Święty Pieter był doskonały? No, nie za barzo: a to sie wyporł Poniezusa w Wielki Piątek, a to skompromitowoł sie podcas próby chodzenia po wodzie, a roz zacął godać tak sakramenckie bździny, ze jaz zdenerwowoł Poniezusa (Mt 16, 22-23 i Mk 8, 32-33). Haj.

Oj, mioł ten Pieter rózne wpadki. Nie do sie ukryć, ze mioł. I wprowdzie on sam chyba nic na ik temat nie napisoł, ale… dopuścił, coby napisali inksi. A przecie mógł syćko piknie zatusować. W końcu dostoł od Pona Bócka barzo pikne pełnomocnictwo: mógł rozwiązać abo związać na ziemi, co ino fcioł – i wte to samo byłoby rozwiązane abo związane w niebie. Nic zatem nie stało na przeskodzie, coby wezwoł śtyrek ewangelistów na dywanik i pedzioł im tak: Słuchojcie. W tym moim apostolskim zywobyciu było pare takik… no… hmm… drobnyk niedociągnięć. Ba w sumie były to drobiazgi, o ftóryk nie worce zbocować. Dlotego kie bedziecie ryktowali te swoje ewangelie, to z całom swojom Świętopietrowom stanowcościom zabraniom wom o tyk niedociągnięciak pisać! Rozumiecie? Ani słowa! Mocie mnie przedstawiać tylko i wyłącnie w korzystnym świetle! Haj.

Mógł tak Święty Pieter zrobić? Mógł. Ale – kruca – nie zrobił. Mało tego! Kie juz go pojmali i skazali na śmierzć przez ukrzyzowanie, to popytoł swoik oprawców, coby ukrzyzowali go na odwyrtke. I pedzioł wprost, ze pyto tak dlotego, ze taki bejdok jako on nie powinien być ukrzyzowany w taki sam sposób jak Poniezus.

Na mój dusiu! Skoro ksiądz nie powinien demonstracyjnie przedstawiać się jako grzesznik, to najwozniejsy z apostołów tym bardziej nie powinien! Więc co w takim rozie ten Święty Pieter wyprawioł? No co? Wyglądo na to, ze był zupełnie bezmyślny. Tak jak później ten cały ksiądz Twardowski. Bajako, bezmyślni byli obaj. Powinni przecie godać, ze nie majom zodnyk wad i ze nigdy nie popełnili grzychu. Powinni godać, ze som ideałami. A tymcasem… jawnie przyznawali sie, ze wcale nie som. No, krucafuks! Krucafuks i hau!

P.S.1. A tak w ogóle to momy dzisiok Paffeckowe imieniny. Pora więc obyrtnąć sie ku Australii, kufle ze Smadnym Mnichem*** wznieść do wierchu i wypić zdrowie Paffecka! 😀

P.S.2. A w niedziele momy rocnice ślubu Olecki. No to zdrowie Ostomiłej Młodej Pary: Olecki i Pona Oleckowego! 😀

* M. Grzebałkowska, Ksiądz Paradoks. Biografia Jana Twardowskiego, Znak, Kraków 2011, s. 173.
** Wywiad poni Justyny Tawickiej z ks. Twardowskim. Całość wywiadu mozno noleźć tutok.
*** Ten Smadny Mnich moze być na gorąco, bo w Australii teroz przecie zima, to Paffecek moze tamok marznąć.