Pokiela ten rok jest młody

Na mój dusiu! Jak wiele wysiłku, jak wielu tysięcy par ludzkik rąk, było potrzeba, coby na dwudziesty siódmy finał Wielkiej Orkiestry wyryktować ogrom radości! I jak niewiele wystarcyło wysiłku, coby te całom radość zepsuć – ot, ino wskocyć na jednom scene i machnąć pare rozy nozem.

Inkso rzec, ze… nawet kieby tyk machnięć było sto rozy więcej – to i tak by nie wystarcyło, coby pon prezydent Adamowicz przestoł wroz z tom Orkiestrom grać. Bo prowda jest tako, jak pon Jurek Owsiak pedzioł – pon prezydent Gdańska dalej gro w piknej Wielkiej Orkiestrze. I bedzie groł jesce długo – tak jak inksi, do końca świata i jesce jeden dzień. Tak właśnie bedzie i ślus.

Cy ten rok jest jesce wystarcająco młody, coby móc składać noworocne zycenia? Jeśli tak, to wiem juz cego zycyć – i wom, ostomili, i sobie, i w ogóle syćkim. Mom dwa zycenia. Po pierwse… coby w tym Nowym Rocku 2019 – na przekór temu złu, ftórego doświadcyli my w ostatni niedzielny wiecór – udało sie naryktować dobra co niemiara. I coby z tego dobra wynikło sakramencko duzo piknej radości. Po drugie zaś – zyce nom syćkim, coby psucie tej radości stało sie duuuuuuzo trudniejse, niz teroz jest. Niemozliwe? Ocywiście ze niemozliwe – tak jak wiele inksyk rzecy, ftóryk choćby tako Wielko Orkiestra nie miała sans dokonać, a jednak… dokonała piknie. I hau!